100 days of wonder | 100 วันของเด็กศิลป์

สวัสดีรีดเด้อทุกๆคนที่หลงเข้ามานะ

เราเป็นคนภาษาไทยไม่ค่อยแข็งแรงอาจจะมีบางคำที่วิบัติไปบ้างแต่อย่าถือสาเลยนะคะคอยแก้ให้เราด้วย

จุดประสงค์หลักๆของการมาตั้งนิยายอันนี้คือเราอ่ะอยากอ่านความรู้สึกของพี่ๆที่เข้าคณะศิลปกรรมศาสตร์หรือสถาปัตยกรรมศาสตร์ว่าแบบเขาทำอะไรหรือผ่านอะไรกันมาบ้าง เข้ารอบไหน เตรียมตัวยังไง ติวที่ไหนแล้วพี่ที่ติวดีมั้ย ถ้าไม่ได้ติวนี่ไปอ่านเองหรือเปล่า อ่านเองแล้วท้อแท้มั้ย แบบคำถามเยอะแยะมากกกกกๆถึงแม้เราจะมีรุ่นพี่ที่ติดคณะศิลปกรรมไปแล้วแต่เขาติดรอบแรกเลยอ่ะ ส่วนตัวเราแบบไม่มั่นใจเลยว่าจะติดรอบแรกหรือเปล่าเพราะถึงแม้ว่าฝีมือวาดรูปจะดีแต่ตอนมอปลายเราแทบไม่ได้ลงประกวดวาดรูปเลยยยยย เพราะเป็นช่วงที่พราวตัวเองมากๆตอนที่สอบเข้าห้องโครงการวิทย์ที่โรงเรียนได้ห้องต้นๆเลยมีวามตั้งใจเรียน ได้เกรดดีแบบดีมากๆมาตลอดแต่มาตกม้าตายตอนม.5ด้วยความที่วันนึงเรารู้สึกไม่มีความสุขกับชีวิตเลย(อันนี้เราจะแยกเป็นตอนนะเพราะมันเป็นความรู้สึกที่หน่วงมากๆและคิดว่าทุกคนอาจจะเคยพบเจอ อันนี้คือจุดเปลี่ยนในชีวิตเราเลย)

ตอนนี้ก็กำลังเรียนอยู่ห้องเดิมที่เดิมไม่ไปไหนทั้งนั้น ไม่ได้ซิ่วด้วย จริงๆน่าจะคิดซิ่วไปสายศิลป์ตั้งนานล่ะงอง5555555 และรู้สึกแบบเบื่อมากๆเพราะเราอ่ะเรียนไปก็ไม่ได้ใช้ เนื่องจากเรามาค้นพบตัวเองว่าเป็นคนที่ชอบวาดรูปและมีความสุขที่ได้วาดรูปมากๆ

ก่อนที่เราจะค้นพบตัวเองเราก็วาดรูปนะวาดมาตั้งแต่ประถมเลยจำได้ว่าตอนนั้นไปแข่งวาดรูปแทบทุกเดือน พอย้ายโรงเรียนเข้าม.ต้นก็วาดอยู่แต่จะออกไปทางวาดเพื่อสนองneedเพื่อนๆ555555 แบบเพื่อนบอกให้วาดรูปแมวให้หน่อยก็จะวาดให้งี้เลย พอม.ปลายก็เป็นอย่างที่บอก

โอเคบ่นมาเยอะล่ะ คราวนี้จะมาพูดถึงวิธีการอัพของเรานะ

เราได้แรงบันดาลใจมาจากนิยายเกี่ยวกับชีวิตพี่นักศึกษาสัตวแพทย์คนนึง เราเคยอ่านมาจากเพื่อนอีกทีนึง เราจะไปขอลิ้งค์จากมันและเดี๋ยวตอนหน้าหรือไม่ก็ในคอมเม้นท์ของบทนี้เราจะแปะลิ้งค์นิยายของพี่คนนั้นไว้ไปอ่านกันนนน น่ารักมากๆเลยอ่ะ เอ้ยบ่นไรยาวอีกแล้ว55555 เราก็จะแบ่งเป็น day1,day2,day3,…,day100 อย่างงี้เลยแต่จะมีบทแทรกเข้ามาบ้างเกี่ยวกับเรื่องราวก่อนหน้านี้ที่ทำไมเราถึงเบนสาย ทำไมเราถึงไม่สู้ต่อไรเงี้ยย